Милли китапханәгә әниебезнең архивын тапшырдык – бик кыйммәтле тупланма – китаплар арасында Заһир Бигиев Садри Максудига үз кулы белән имзалаган китап та бар!

Әнинең эше дәвам итсен. Максудилар, татар зыялыларын без белергә тиеш! Тарихыбызны белергә тиешбез.

ТНВда төшергән репортаж шуның хакта булды.

Фотолар астарак.

 
Тулысы белән укырга

автор: Радиф Кашапов

Есть ли у татарина родина – Камаловский театр продолжает тему эмигрантов в новом сезоне спектаклем «Пришлый».

Прошлый режиссер Фарид Бикчантаев заканчивал спектаклем «Ак калфагым төшердем кулдан…» о татарах Казани и Сан-Франциско. Один из его героев – Жан, из плена после войны переехавший в США и открывший национальное кафе.

Сюмбель Гаффарова в тексте, написанном в рамках лаборатории Ibsen International, также изучила историю вынужденного переезда: «Он о старшем брате бабушки, который пропал на войне. У нас сложилась в семье легенда, что он пропал, может быть, потерял память, попал в концлагерь и сбежал. Его мама, сестра этим жили. Я оставила имя, фамилию, добавили какие-то элементы биографии, так его увековечила».

Отметим, что это первая полноценная постановка Гаффаровой. До этого были читки: совместной с Йолдыз Миннулиной «Зәңгәрсу ярда» с ненормативной лексикой и действием в чате для суицидников; детской пьесы о глухонемой рыбе «Тын-балык»; абсурдной драмы «Кораб» о людях, которые занимаются всякой ерундой, пока рядом проходят военные учения. Словом, есть еще что разрабатывать.

Персонаж «Пришлого» Накип (Радик Бариев) после плена выбрал Канаду, там случайно познакомился с Жоанной (Люция Хамитова), теперь у него – сын Гарри, дом словно с картины Гранта Вуда «Американская готика», мешки и мешки картофеля, из которых он на Канун дня всех святых режет светильники Джека. 
Тулысы белән укырга

автор: Вахит ИМАМОВ

Янә бер спектакль премьерасын тамаша кылу бәхете эләкте. Камал театрының кече залында яшь әдибә Сөмбел Гаффарова каләменнән төшкән “Килмешәк” исемле әсәр күрсәттеләр. Аны сәхнәгә баш режиссер Фәрит Бикчәнтәев мендергән. Спектакльне аһәңле итү өчен рәссам Альберт Нес­теров та байтак көч куйгандыр. Геройларның киемнәрен, килеш-килбәтләрен ызанга кертүне аның да тырышлыгы сыйфатында кабул итү фарыз.
Без биленә граната бәйләп танк астына яисә, сыңар патроны да калмагач, күкрәге белән дошман амбразурасына ташланган фидаи җаннар турында күп укыдык инде, хәтта шулар кебек буласы килү чире белән дә агуланып беттек. Тик, ни галәмәт, сугыш дигән афәт окоп­ларда чебен урынына кырылган “туп итләреннән” генә тормаган шул. Кырык беренче елның тәүге өч аенда гына да өч миллионнан артык совет солдаты әсирлеккә төшкән. Аларның язмышы кырыкмаса-кырык бәхетсезлеккә төрләнгән. Ни аяныч, әсирлеккә юлыккан бәхетсезләр арасында безнең туганнарыбыз да аз булмаган. 
 
Тулысы белән укырга

автор: Гөлинә ГЫЙМАТОВА

Г.Камал исемендәге Татар дәүләт академия театры­ның кече сәхнә­сен­дә яшь драматург Сөм­бел Гаффарова пьесасы буенча куелган “Килмешәк” спектакле бара. Аны, бу тема соңгарак калды, дип кабул итүчеләр дә, шул ук вакытта Фәрит Бик­чәнтәевнең соңгы вакыйгаларга карата кисәтүе дип әй­тү­челәр дә бар. Мин килме­шәк түгел, ди төп герой Нә­кыйп. Ә без үз җиребездә кемнәр?

Спектакль бер атуда ике куянга тидерүгә тиң. Галимә Ми­ләүшә Хәбетдинова әнә шулай ди. Аныңча, әлеге куелыш – җитди темага ачыктан-ачык сөйләшү һәм яңа исем ачу:
– Язмышыбыз кыл өстен­дә калган бер мәлдә Фәрит Бикчәнтәев тамашачыны татар һәм Идел-йорт язмышы турында сөйләшергә чакыра. Бу юлы ул мөһаҗирлек темасын пародия алымында ачкан. Мөгаен, моны ул әлеге тема күпкә китте дип әйтү­челәр булганга эшләгәндер. Әле генә “Ак калфагым тө­шердем кулдан” (Илдар Юзеев) спектакле чыкты, хәзер “Килмешәк”… Икенче яктан, режиссер гавамга әлегә штамп­лардан бик үк арынып җитмәгән яңа исемне танытты. Камал театры исә драматурглар һәм режиссерлар үс­терү җәһәтен­нән зур эш алып бара. Шушы гамәл бәрабә­ренә без бүген Илгиз Зәй­ниевне, Рүзәл Мө­хәм­мәт­шинны, Айгөл Әхмәт­галие­ва­ны, Нәфисә Исмәгый­лованы һәм башкаларны ачтык.

Тулысы белән укырга