Эшем тыгыз…

Сайтыма сирәк керәм.

Эшем, чыннан да, бик тыгыз.

“Сөембикә” журналында хезмәт итәм, мөмкин кадәр Калеб яшьләр җыены тормышында катнашам, төрле мәдәни чараларга йөрергә тырышам. Ә вакытның иң зур өлеше – гаиләмнеке һәм мин моның белән бик бәхетле.

Иҗат итәм. Планнарым күп – шуңа утлы табада кебек сикергәлим – утырып язасы килә! Ә вакыт җитми.

Һәр айга план төзеп куям – моны язарга башларга, бусын тәмамларга, тегенең синопсисын төзергә… Юк инде! Өлгермим…

Кул эшләренә менә вакыт калмады. Ә кул кычыта…

Китап укырга вакыт аерырга тырышам. Хәзер Мериам Петросянның “Дом, в котором…” романын укыйм. Искиткеч…

Тормышымны ВКонтакте Фейсбук челтәрләрендә, Инстаграмда күзәтеп була.

Бүгенге көндә мин КАЛЕБ һәм “Сөембикә” журналы сайтларын алып барам. Шунда да кереп чыгыгыз!

Фотода күптән түгел узган ТАКТАШ НОН-СТОП чарасында сатып алган матурларым:)