Әхәт Гаффар

Хикәя

– Кагылма әнигә! – дип, син аның беләгенә – төссез кәчтүменең уң җиңенә ябышасың. Чытырдап. Ул сине читкә тибәрергә яскана, ә син капкан җиреңне ычкындырмыйсың. Ул, әнигә таба сузынуыннан кисәк арынып, сине сул куллап этәреп җибәрә. Сине үз аягы турысына ялгыш кына, өрмичә-нитмичә генә килеп чыккан эт көчеге урынына санап. Ул көчле. Шунда син аның әни күкрәгенә үрелгән кулының нәкъ саяк турысына сүзсез-нисез ачыргаланып һәммә тешең белән ябырылып кабасың.  Аның ары таба нишләгәнен белмисең, моны белештерерлек түгелсең; син бер эләктергән җирне һич ычкындырмыйсың инде. Нәкъ ләтчә сымак. Ул ары-бире күпме генә селтәнгәләсә дә, син үз дигәнеңнән кайтмыйсың. Кеше карап тора ич. Бу сап-сары чәчле, бите, аркасы мең сипкелле бала нишли дә, нишләр икән дип.
Син аның тәмсез җиңен җибәрәсең-җибәрүен. Ул тәмам аптырашта. Бөтен урам эте моннан шүрли, курка. Ә монда – зур зиратның текә ярлы инеш буасына тикле җиткән төштә, җәяүлеләрнең такыр, тар сукмагында аръяктагы ындыр табагыннан эш эшләп кайта торган тузанлы, тирле, керле, тик, бер юынсалар, чишмә күзенә торырлык чиста, чишенсәләр, Ай да көнләшерлек хатын-кызны алар башларын баглап үтүчән койма төбендә көтеп торуы аңа үтә җайлы: керә торалар – тота бара. Тентеп. Нигә тотасы, кайдан табасы икәнлеген белеп. Суң хатын-кыз көшел-көшел ашлыклы амбар алдыннан кайтып килсен дә кигән калушларындагы төпләмә астына икешәр-өчәр куш уч бодай-фәлән салмасын ди. Имеш. Өстәп, күкрәкчәләренең дә катлы булуы ихтимал. Билдән түбәндәрәк бәгъзе төшләре кесәле икәнен ул тәгаен чамалый.

Тулысы белән укырга

[singlepic id=494 w=320 h=240 float=]

Яңа ел хикәясе

– Могҗизалар булмый ул! Исәп-хисапларны төземичә, беркем дә китми! – дип кырт кисте Сәлим Әхмәтович. – Аннары соң мин сезне ничек җыеп бетерим ди? Алда ничә көн ял бар – киләсе елда хисапларны җиренә җиткереп утырыр хәлем юк!

Яңа ел рухы офис бинасын тоташ чолгап алган иде инде. Коридорда чыршы бизәнеп утыра, бар халык, ярышкан шикелле, шуңа берсеннән-берсе матур уенчыклар ташый тора. Канцтоварлар белән эш итүче кызларның барчасы тәрәзәләргә кәгазьдән ясалган кар бөртекләре яудыра. Ә Диана җыйнак кына авыл өе дә ясап куйган – морҗасыннан төтененә кадәр күтәрелә! Картриджлар тутыручы егетләр, турагентство кызлары белән уйный-көлә, түшәмгә ялтыравыклы серпантиннар элеп йөрде. Телефон ремонты начальнигының кәефе бүген аеруча күтәренке: ул бер тартма мандарин алып килеп, аны бар бүлмәләргә өләшеп чыкты. Ылыс исенә мандарин исе дә килеп кушылды. Ә Сәлим Әхмәтович офисы… Сәлим Әхмәтович офисы исә, башкаларның ике сәгать элек үк китүенә көнләшеп, капланып эшли иде әле. Офисның кәгазь-мәгазьләр тулы шкафына кадәр кәефе кырылган… Бер карасаң, һич аптырыйсы юк. Монда һичкайчан бәйрәм исе таралганы юк. Әмирә үзенең башлап эшләгән елында ук бүлмәне ялтыравыклы мишура, шар-уенчыклар белән бизәгән булды, әмма башлыкның кырыс карашыннан бөрешеп, мишураларны ялт кына киштәләрдән тартып төшерде. Бәйрәм рухы Сәлим Әхмәтович офисын уратып, шыпырт кына читләтеп узды да башка бүлмәләргә ыргылды. Һәр елдагыча, Яңа ел алдыннан ашыга-пошыга исәп-хисап төзү, аның бәйләнүләренә түзү… Тик «ел шәене еллар туры килмәс, шәт», – дигән өметләр гел акланмый. Бәхет һаман елмаймый. Никадәр генә көттерсә дә, могҗиза һаман күренми дә күренми. Өстәл тирәли утырганнарның, елдагыча, планнары җимерелә башлады: Алинә бер ай элек үк язылып куйган чәчтарашына өлгерми булып чыга; Дамир соңгы көнгә кадәр сузып йөрткән Яңа ел бүләкләрен алмыйча кала, Әмирә исә Ленарын өр-яңа рецепты белән сөендермәячәк. Яңа ел димәслек – әүвәл нәүбәттә эш, эш һәм тагын бер тапкыр эш була. Исәп-хисап тегенди-мондый нәрсә генә түгел ул!

Тулысы белән укырга

Суфиягә кофта бәйләдем. Тасвирламасы биредә – http://www.liveinternet.ru/users/helam/post171655942/

[singlepic id=493 w=400   float=center]

Башлыгын үзем бәйли алмадым – биииик катлаулы аңлатылган. Суфиянең бабушкасы гына ерып чыга алды. Нәтиҗәдә менә мондый матурлык килеп чыкты. Төймәләрен генә тагасы калды.

Балачактан миңа бу 5 февраль язуы бик ошый иде. Матур күренә:) Календарь битләре балачакны никадәр еракка алып китсә дә, күңелгә һәм хатирәләргә ул шул кадәр якынрак килә.

“Абый-абый!Салават абый!” диюләре генә сискәндерә.